data publikacji: 09:30, data aktualizacji: 12:12 ten tekst przeczytasz w 8 minut W kuchni swojego mieszkania Cheron Wicker przykucnęła wśród toreb z zakupami i rozrzuconych monet z portmonetki i zaczęła płakać. Palący ból w palcu wskazującym lewej ręki nie pozwolił jej donieść zakupów do stołu. Czując jak narasta w niej desperacja, Wicker skierowała wzrok w kierunku kompletu kuchennych noży. Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Przyszedł jej do głowy pomysł, który jeszcze parę miesięcy wcześniej wydałby jej się zupełnie niedorzeczny. Tego jesiennego poranka w 2012 roku Wicker zaczęła na serio rozważać, czy nie odciąć sobie bolącego palca, uprzykrzającego jej życie już od siedmiu lat. Ta była urzędniczka państwowa z Maryland szukała pomocy u wielu lekarzy, chirurgów ortopedów, internistów, endokrynologów, specjalistów od leczenia bólu, nikt jednak nie potrafił wyjaśnić przyczyny jej cierpienia, ani go uśmierzyć. Pacjentka przeszła dwie operacje odcinka szyjnego kręgosłupa sądząc, że to zwyrodniałe kręgi odpowiadają za dotkliwy ból w palcu. Łykała wszelkiego rodzaju środki przeciwbólowe i uzależniła się od leku nasennego ambien, który dawał jej nocą parę godziny wytchnienia. Stopniowo nabierała pewności, że jej choroba ma swe źródło w głowie: skoro nic nie redukowało bólu, musiał być on zatem natury psychicznej. Prawdziwą przyczynę swej gehenny miała poznać kilka tygodni później. Kolejna konsultacja lekarska przyniosła przełom w leczeniu Wicker: jak się okazało, to nie ucisk na nerw w kręgosłupie powodował dolegliwości kobiety. Przyczyna kryła się w samym palcu. W grudniu 2012 roku, po trzeciej operacji, ból zniknął jak pod działaniem czarodziejskiej różdżki. – Musiałem najpierw ją przekonać, że dobrze znam się na rzeczy – wspomina chirurg ortopeda z Baltimore, Raymond Pensy, który postawił swoją diagnozę po kilku minutach pierwszej rozmowy z Wicker. – W tamtym czasie ta pacjentka już naprawdę odchodziła od zmysłów. Wiosną 2005 roku po raz pierwszy poczuła ból w opuszce palca wskazującego lewej dłoni. – Tak jakbym skaleczyła się papierem – opowiada. Parę razy obejrzała obolałe miejsce, raz nawet przy użyciu lupy, lecz niczego szczególnego nie spostrzegła. Postanowiła zignorować ból, który aż tak bardzo jej nie doskwierał. Miała przecież na głowie poważniejsze problemy: nie tak dawno zdiagnozowano u niej cukrzycę typu 2 i teraz musiała nauczyć się żyć z tą chorobą. Gdy jednak parę miesięcy później ból w palcu nie ustępował, Wicker poszła szukać porady u internisty. Obawiała się neuropatii, uszkodzenia nerwów, jakie zdarza się czasem przy cukrzycy. Lekarz uspokoił ją zapewniając, że nie doszło u niej do tego rodzaju komplikacji i skierował ją do chirurga ręki. Na konsultację zgłosiła się w początkach 2006 roku, gdy ból towarzyszył jej już nieprzerwanie, a ona sama starała się nie używać chorego palca – co musiało być trudne dla kogoś, kto stale pisał na komputerze, a w wolnych chwilach grał na bębnie. Zlecono jej rentgen, badanie rezonansem magnetycznym MRI i test przewodnictwa nerwowego, który wykonuje się w przypadku problemów z mięśniami czy nerwami. W ten sposób nie udało się jednak ustalić przyczyny bólu: wydawało się, że palec jest całkowicie zdrowy. Wicker wspomina jak podczas wizyty specjalista od chirurgii ręki pobieżnie obejrzał obolałe miejsce i zawyrokował: Nic złego się nie dzieje. Poczuła się wtedy jak ostatni mięczak – obolała opuszka palca zdawała się przecież obiektem tak bardzo niegodnym zainteresowania. Kilka miesięcy później Wicker udała się jednak na konsultację do innego ortopedy. Choć nie potrafił ustalić diagnozy, skierował ją na fizjoterapię. Zabiegi nie tylko nie uśmierzyły bólu w palcu, a nawet spowodowały u kobiety dziwne drętwienie ramienia, z powodu którego otrzymała skierowanie na kolejne sesje u fizjoterapeuty. – Wtedy wydawało się jeszcze, że sprawa palca wkrótce przestanie być problemem – wspomina Wicker ten czas. Ponieważ jednak ból w opuszce tylko się nasilał, ortopeda zapisał pacjentce szereg silnie działających leków przeciwbólowych, jak oxycodone, oraz środki przeciwzapalne. – Nic nie pomagało – podsumowuje Wicker. – Palący, rwący ból towarzyszył mi nadal, choć wtedy byłam już nafaszerowana lekami. Przez kolejne cztery lata przeplatała wizyty u internisty czy ortopedy z konsultacjami u specjalistów od leczenia bólu. Za każdym razem słyszała to samo: Pani problem nie ma medycznego uzasadnienia. Ktoś zasugerował, że pacjentka może cierpieć na zespół cieśni nadgarstka. Wicker przeczesywała internet w nadziei, że sama znajdzie odpowiedź na swoje pytania, lecz te wysiłki okazywały się bezskuteczne. W 2010 roku ortopeda i chirurg kręgosłupa skierował ją na badanie MRI kręgów szyjnych. Wicker pamięta, z jakim entuzjazmem odebrała diagnozę, mogącą wreszcie dostarczyć jej tak wyczekiwanego wyjaśnienia: na zdjęciach z badania wyraźnie widać było dwa uszkodzone kręgi. Lekarz podejrzewał, że zmiany zwyrodnieniowe uciskały nerw, który powodował dolegliwości bólowe promieniujące do palca. Pacjentkę niepokoiła tylko jednak sprawa: ortopeda nie przestawał mówić o obolałej dłoni, choć w rzeczywistości problemy stwarzał jedynie palec wskazujący, a konkretnie jego opuszka. – Starałam się zwrócić na to uwagę lekarza – zauważa Wicker, jednak jej uwagi zostały wtedy zlekceważone. W kwietniu 2010 roku za namową swego ortopedy Wicker poddała się operacji szyjnego odcinka kręgosłupa, by wymienić dwa kłopotliwe kręgi szyjne. Po wybudzeniu się z narkozy pierwszą rzeczą, jakiej doświadczyła, był silny ból palca. Ortopeda wciąż zalecał cierpliwość. Na poprawę, jak mówił, trzeba było poczekać parę tygodni. A jednak zamiast ustępować, ból tylko się nasilał. Kobieta nosiła teraz na lewej dłoni opaskę uciskową, jaką zaleca się pacjentom z zespołem cieśni nadgarstka, bandażowała również kłopotliwy palec, odkąd zauważyła, że kontakt z chłodnym powietrzem zwiększa cierpienie. W listopadzie 2011 roku poddała się kolejnej operacji kręgosłupa: ortopeda doszedł do wniosku, że zwyrodnienie dotyczy również trzeciego kręgu, poniżej wymienionego wcześniej odcinka. Orzekł tak na podstawie badania MRI. – Wierzyłam mu, jego uzasadnienie wydało mi się sensowne – wspomina Wicker. Jednak latem 2012 roku ból w palcu był już prawie nie do zniesienia. Ortopeda zaproponował wtedy pacjentce serię zastrzyków bezpośrednio w kręgosłup licząc, że w ten sposób ulży kobiecie w cierpieniu. Wicker chodziła także na sesje akupunktury, które również okazały się stratą czasu. Jesienią znowu zgłosiła się do internisty. – Powiedziałam mu: Nie wyjdę stąd, jeśli nie dostanę od pana skierowania do specjalisty, który wreszcie wyjaśni źródło bólu w tym palcu – wspomina. Zasugerowała również, że być może pomógłby jej pobyt w szpitalu psychiatrycznym. Lekarz zapewnił Wicker, że na pewno nie jest szalona i skierował ją do Pensy’ego, chirurga ręki z Baltimore. Kobieta przyjęła tę propozycję bez entuzjazmu. Pamiętała poprzednią wizytę u chirurga ręki, który nie pomógł jej w najmniejszym stopniu. Poradziła się krewnej, która przed laty współpracowała z Pensym, a ta miała o tym lekarzu wysokie mniemanie. Bez nadziei na poprawę Wicker umówiła się na wizytę. Podczas konsultacji u doktora Pensy’ego opowiedziała o wszystkim w najdrobniejszych szczegółach, w tym o wrażliwości palca na niską temperaturę. Chirurg przejrzał ostatnie wyniki badań rezonansem magnetycznym, które znowu nie wykazały niczego szczególnego: ani śladu guza czy torbieli mogących dawać dolegliwości bólowe. Lekarz zauważył jednak nieznaczne niebieskawe przebarwienie pod paznokciem kobiety, którego nie było wcześniej. – Pani diagnoza wydaje mi się sprawą oczywistą – miał powiedzieć, ostrożnie dobierając słowa. – Dla mojego przypuszczenia nie ma zresztą żadnej dobrej alternatywy. Pensy był już praktycznie pewien, że w palcu pacjentki rozwinął się przyzwojak, rzadki rodzaj łagodnego guza, który czasem umiejscawia się w obrębie dłoni. Przyczyna powstania tej narośli nie jest znana, wiadomo jedynie, że najbardziej narażone na tę chorobę są osoby w wieku od 30 do 50 lat. Podobnie jak Wicker chorzy skarżą się na intensywny ból w ściśle określonym miejscu, który nasila się pod wpływem zmian temperatury. Lekarze sądzą, że za cierpienie pacjentów odpowiada bogate unerwienie guza. Niebieskawy ślad pod paznokciem był właśnie przyzwojakiem. Z powodu niewielkich rozmiarów – mniejszych niż główka od szpilki – nowotwór nie został rozpoznany podczas badania MRI. Pensy podejrzewa, że bezradność lekarzy wobec choroby Wicker miała dwa źródła: wprowadzające w błąd wyniki badań oraz rzadkość występowania przyzwojaków. W swojej 19-letniej karierze chirurga specjalista z Baltimore spotkał się z zaledwie dwoma takimi przypadkami. Lekarz parający się chirurgią kręgosłupa mógł nigdy w życiu nie leczyć osoby z tego typu guzem. Tymczasem Wicker przeszła operację wycięcia przyzwojaka, co wymagało usunięcia paznokcia. Pensy zapewnił pacjentkę, że tym razem pozbędzie się na dobre źródła bólu. Choć poszła za radą lekarza, kobieta nie wiązała z kolejnym zabiegiem wielkich nadziei: miała za sobą już zbyt wiele nieudanych interwencji chirurgicznych. Z tamtej operacji Pensy zapamiętał jedno zdarzenie: Wicker zdążyła już zapaść w narkozę, gdy lekarz nacisnął zmienione chorobowo miejsce na jej palcu, a w reakcji kobieta zwinęła się z bólu. – Coś takiego nie powinno było się zdarzyć na stole operacyjnym – wspomina chirurg. – Ale ten incydent tylko utwierdził mnie w przekonaniu, że moja propozycja leczenia była słuszna. Kiedy obudziła się w szpitalnym łóżku, w mniej niż godzinę po zabiegu, Wicker szykowała się na falę znajomego bólu w palcu, który tym razem nie nadchodził. Gdy wreszcie dotarło do niej, co się stało, rozpłakała się. – Tym razem płakałam łzami radości – opowiada. Wynik badania potwierdził przypuszczenia Pensy’ego. Gdy w kilka tygodni później pacjentka zgłosiła się na umówioną wizytę, na powitanie rzuciła się lekarzowi na szyję. Chociaż Wicker nie ma sobie nic do zarzucenia, to bardzo żałuje, że nie poznała wcześniej chirurga z Baltimore. – Wydawało mi się, że robię wokół tej sprawy zbyt wiele szumu – przyznaje. – Kierowałam się tym, co mi powiedziano, a przecież osoby znające się na rzeczy twierdziły, że problem tkwi w uciskanym nerwie. Bardzo żałuję, że byłam tak bardzo cierpliwą osobą. Tekst: Sandra G. Boodman zdrowie dolegliwości dolegliwości bólowe ból leczenie bólu Kiedy nasze ciało zaczyna umierać? Nie każdemu dana jest nagła śmierć bez cierpienia Leżysz w jednym z tych łóżek, za takimi drzwiami, na jednym z takich korytarzy, które wszędzie są podobne do siebie – w jakimś szpitalu, w jakimś mieście, jak... Trąd jako symbol cierpienia za grzechy. Jak ewoluował przez wieki? [WYJAŚNIAMY] Trąd to choroba, która towarzyszy ludzkości od wieków. Sposoby postępowania z trędowatymi opisuje Księga Kapłańska Starego Testamentu. O tym, czy człowiek zaraził... Magda Ważna "Część osób z COVID-19 choruje ciężko i umiera. To wielkie cierpienie, ciężka śmierć" 26 grudnia ma dotrzeć do Polski pierwsza partia szczepionek - mówił szef KPRM, Michał Dworczyk. Tymczasem Polacy wciąż obawiają się szczepień, w tym skutków... Monika Mikołajska "Żyję, ale co to za życie?". Po przeszczepie twarzy, pana Grzegorza spotkało wiele cierpień Pan Grzegorz Galasiński to pierwszy Polak, który pięć lat temu przeszedł przeszczep twarzy. Mówiono o nim jako o sukcesie medycyny. Stał się, mimowolnie,... Polaka boli bardziej. Lekarze nie umieją łagodzić cierpienia? „Zanim nauczyłem się żyć z bólem minęło kilka tygodni (…) koncentruję się tylko na czynnościach, które mogą doraźnie poprawić mój stan zdrowia i ograniczyć ból” –... Halina Pilonis | Onet. Wstydliwe cierpienie kobiet Izolują się od otoczenia. Nie chodzą do kin i teatrów. Unikają dłuższych podróży autobusem. W końcu popadają w depresję, stając się więźniami we własnym domu. Do... Pracujesz za biurkiem? Oto, co ci grozi Siedzący tryb pracy zwiększa prawdopodobieństwo przedwczesnego zgonu aż o 60 proc. Tymczasem siedmiu na dziesięciu Polaków wykonuje swoje obowiązki zawodowe za... Przemysław Ćwik Ibum Forte - działanie. Ile kosztuje Ibum Forte? Ibum Forte to lek przeciwbólowy o wysokiej dawce ibuprofenu. Jak działa na organizm? Czy może wchodzić w interakcje z innymi lekami? Sprawdzamy, czy istnieją... Tatiana Naklicka Co oznacza ból pod prawą piersią? Na co wskazuje ból pod prawą piersią? Z czym może być związany ten objaw? Jak można ustalić przyczynę bólu bólu pod prawą piersią? Czy może być to objaw np.... Lek. Anna Mitschke Olejki eteryczne - działanie i zastosowanie Olejki eteryczne to dar natury, który od wieków jest wykorzystywane na różnorodne dolegliwości i schorzenia. Ich właściwości przydatne są przy problemach...

Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 7 minut Zastrzał to ropne zapalenie toczące się na powierzchni dłoniowej palców ręki. Objawia się występowanie pulsującego bólu i miejscowego obrzęku. Schorzenie w zaawansowanym stadium utrudnia codziennie funkcjonowanie i wymaga pilnej interwencji chirurgicznej. Poznaj rodzaje zastrzału, sposoby leczenia u dorosłych i dzieci. Doucefleur / Getty Images Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czym jest zastrzał palca? Zastrzał – rodzaje i objawy Rozpoznanie zastrzału Jak zapobiegać zastrzałowi? Domowe sposoby na zastrzał Czy spuchnięty palec jest zawsze objawem zastrzału? Dlaczego zastrzał w palcu to poważne schorzenie? Zastrzał u dziecka – przyczyny i objawy Jak leczyć zastrzał u dziecka? Zastrzał a zanokcica – podobieństwa i różnice Czym jest zastrzał palca? Zastrzał jest zapaleniem powstałym zazwyczaj w obrębie rąk, lecz zdarzają się przypadki zastrzału u palców stóp. Przyczyną schorzenia są przebyte wcześniej urazy i związane z nimi zakażenia np. ukłucia i zadrapania. Objawami choroby są zapalenia ropne o podłożu bakteryjnym. Nawet zwykłe skaleczenie może spowodować przedostanie się drobnoustrojów do organizmu. Zastrzał widoczny jest przeważnie w okolicy opuszka palca. Schorzenia występuje niekiedy na wewnętrznej części palców i dłoni. Jednak wtedy mamy już do czynienia z groźniejszą przypadłością. Rozwija się ona szybciej i głębiej wnika w tkanki. W skrajnych przypadkach kończy się to nawet upośledzeniem funkcji ręki. Zastrzał na grzbietowej powierzchni palców lub dłoni nie niesie ze sobą żadnych powikłań. Zastrzał – rodzaje i objawy Może być on zarówno konsekwencją zranienia, urazu, jak i wystąpić po obcinaniu paznokci, gdy dojdzie do zakażenia bakteryjnego. Zastrzał jest zapaleniem ropnym. Charakterystycznymi objawami mu towarzyszącymi jest tętniący silny ból i zaczerwienienie. Wyróżniamy następujące rodzaje zastrzału: skórny – zlokalizowany jest najczęściej pod zgrubiałym naskórkiem. Zastrzał skórny objawia się występowaniem nieznośnego bólu, który nasila się szczególnie w nocy. Widoczne jest także zaczerwienienie i obrzęk – pod powierzchnią naskórka tworzy się zbiornik z ropą (leczenie polega na usunięciu ropy przez nacięcie naskórka). podskórny – ten rodzaj zastrzału gromadzi się w tkance podskórnej. Określa się go jako pierwszy etap zakażenia głębiej znajdujących się tkanek. Ma podobne objawy co zastrzał skórny, lecz w tym przypadku ból nasila się w trakcie ucisku czy opuszczania kończyny. Leczenie polega na wykonaniu nacięcia wzdłuż osi palca lub wykonania nacięcia półkolistego. Po zabiegu lekarze zalecają stosowanie antybiotykoterapii. ścięgnisty – powstaje na skutek uszkodzenia pochewki ścięgnistej i rozwijającego się zakażenia skórnego. Objawami zastrzału ścięgnistego jest ból ścięgien odczuwalny podczas prostowania palców i ich przykurczania. Schorzenie może powstać wskutek mechanicznego uszkodzenia pochewki lub zakażenia szerzącego z sąsiednich tkanek. W tym przypadku leczenie również polega na przeprowadzeniu zabiegu cięcia bocznego i usunięcia ropy. stawowy – zastrzał tego typu charakteryzuje się dolegliwościami bólowymi stawu i zaczerwienieniem. Wówczas może wystąpić problem w poruszaniu stawem, wysoka temperatura i dreszcze. Zastrzał stawowy spowodowany jest ropnym zapaleniem okolicznych tkanek. Leczenie polega na płukaniu zajętej jamy stawowej i łyżeczkowaniu obumarłych tkanek. Po zabiegu palec chorego należy unieruchomić. Kostny – to inaczej zapalenie paliczków i kości. Osoby chorujące na zastrzał kostny mają wysoką temperaturę, dreszcze i dolegliwości bólowe. Palec jest wówczas zaczerwieniony i występuje demineralizacja paliczka. Zastrzał kostny również powoduje szerzenie się ciągłości infekcji z sąsiadujących tkanek – w niektórych przypadkach dochodzi do rozwoju martwicy tkanek i powstawania przetok skórnych. Aby rozpoznać, czy mamy do czynienia z zastrzałem kostnym, należy wykonać badanie RTG zainfekowanego palca. W trakcie leczenia usuwane są przetoki, martwe tkanki i treść ropna. Konieczne jest również usunięcie martwiaków kostnych i pozbycie się zajętej kości. Gdy zabieg zostanie ukończony, lekarz przykłada do rany dren. W przypadku zastrzału kostnego również wskazane jest antybiotykoterapia i unieruchomienie oraz uniesienie kończyny. Rozpoznanie zastrzału Zastrzał rozpoznawany jest zazwyczaj na podstawie przeprowadzonego wywiadu lekarskiego z pacjentem oraz obserwacji występujących objawów. Specjalista dokonuje również identyfikacji rodzaju zastrzału, dzięki czemu możliwe jest dobranie odpowiedniej metody leczenia. Prawidłowa diagnostyka zastrzału wymaga kontaktu ze specjalistą. Skorzystaj z telekonsultacji online u chirurga ogólnego, by otrzymać profesjonalną pomoc. Jak zapobiegać zastrzałowi? Możemy jedynie unikać sytuacji, które sprzyjają powstawaniu urazów. Jeśli jednak dojdzie do przerwania ciągłości skóry, należy szybko zdezynfekować ranę. Do prac domowych lub ogrodowych warto używać rękawiczek ochronnych. Ponadto należy pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji dłoni. Warto dbać o higienę i unikać ich nadmiernego moczenia, ponieważ sprzyja to tworzeniu się zakażeń. Domowe sposoby na zastrzał Zastrzał, nawet jeśli jego pierwsze objawy nie są niepokojące, może przerodzić się w groźną chorobę. Stosowanie domowych sposobów leczenia będzie pomocne tylko na początku. W kolejnych stadiach choroby konieczne jest już wykonanie zabiegu chirurgicznego, którym powinien zająć się specjalista – gdy zakażenie jest głębsze, zachodzi konieczność usunięcia paznokcia i wycięcia chorej tkanki. Zastrzał w domu możemy leczyć przy użyciu szałwii w saszetkach. Należy zalać ją wrzątkiem, poczekać aż się zaparzy, namoczyć w naparze wacik i okładać nim bolące miejsce. Pomocna w leczeniu zastrzału będzie również liść babki lancetowatej, który również można potraktować jak okład. Chory palec można również moczyć w roztworze z ciepłej wody i szarego mydła lub przygotować okład zamoczony w roztworze z sody oczyszczone i ciepłej wody. Jeżeli korzystamy z zabiegu manicure, warto zwracać uwagę, czy jest on wykonywany prawidłowo. Nawet niewielkie skaleczenie może przerodzić się w infekcję i doprowadzić do zastrzału palca. Jeżeli samodzielnie wykonujemy manicure, używajmy zawsze czystych nożyczek i pilniczków. Zagrożeniem może być nawet obgryzanie paznokci – to również może być przyczyną powstania zastrzału na palcu. Warto dbać o paznokcie i wzmacniać jest np. stosując regularnie krem do rąk nie tylko, gdy skóra jest wysuszona. W leczeniu schorzenia pomocne będzie siemię lniane. Dzięki obecnych w nim związkach śluzowych skóra staje się bardziej miękka. Przygotowanym na zimno naparem lub papką z nasion należy nasączyć gazę i zrobić z niej okład na chore miejsce. Jednak lepsze korzyści zdrowotne odczujemy, gdy przygotujemy napar z rumianku, skutecznie zwalczający zastrzał palca (przynajmniej w pierwszym stadium choroby). Kolejną metodą leczenia zastrzału palca jest stosowanie maści ichtiolowej, będącej produktem destylacji łupków bitumicznych. Dzięki niej rozwój bakterii zostanie zahamowany. Co więcej, ma ona działanie obkurczające, co jest szczególnie cenne w przypadku leczenia zastrzału palca. Jeżeli stan zapalny nie jest głęboki, maść wystarczy nałożyć wraz z opatrunkiem. Czy spuchnięty palec jest zawsze objawem zastrzału? Obrzęk i opuchlizna palca może się pojawić, gdy dłonie są chłodne. Wówczas naczynia krwionośne otwierają się częściej. W niektórych przypadkach jest to oznaka nadmiaru cholesterolu lub zbyt wysokiego, lub zbyt niskiego ciśnienia krwi. To powoduje, że krew przepływa nieco szybciej i przez krążenie, w tym również i w palcach, nie jest zrównoważone i są spuchnięte. Spuchnięte palce mają często osoby otyłe. Co więcej, nadwaga nie musi być zawsze duża, aby w układzie limfatycznym pojawiły się zmiany. Będzie to prowadzić to większej retencji płynów zarówno w stopach, jak i dłoniach. Wówczas palce staną się napuchnięte i będzie odczuwalne mniejsze lub większe mrowienie. Niekiedy do wnętrza organizmu może dostać się obce ciało. Gdy tak się dzieje, organizm uruchamia proces obronny i wypuszcza do krwi histaminę, której celem jest likwidacja zagrożenia. W niektórych przypadkach następstwem tego jest pojawienie się opuchlizny na palcach – każdy, kto tak reaguje, powinien stosować środki antyhistaminowe. Dlaczego zastrzał w palcu to poważne schorzenie? Zastrzał w palcu, jeżeli nie jest leczony, może doprowadzić do ropowicy. Ropowica jest to stan zapalny skóry, który w niektórych przypadkach przenosi się na inne narządy i sprawia, że stają się niewydolne. W skrajnych przypadkach schorzenie, którego początkowy stadium był omawiany zastrzał na palcu, może nawet doprowadzić do amputacji dłoni czy też sepsy. Sposób leczenia zastrzału warto skonsultować ze specjalistą. Wiele osób rezygnuje z fachowej opinii lekarza i zamiast tego próbuje leczyć schorzenie wyłącznie domowymi sposobami. Wśród popularnych metod można wymienić smarowanie zastrzału paznokcia jodyną lub gencjaną. Trzeba jednak pamiętać, że w ten sposób można tylko utrudnić lekarzowi postawienie diagnozy. Ropę, która się gromadzi w palcu, powinno się odsączać przez dreny i sączki. Nierzadko potrzebne jest częściowe lub pełne unieruchomienie dłoni. Często spotykanym błędem wśród osób samodzielnie leczących zastrzał paznokcia jest przygotowanie okładów, które dodatkowo ogrzewają palec, zamiast go chłodzić. Zastrzał u dziecka – przyczyny i objawy Dla malucha zastrzał również jest niekomfortową dolegliwością. Na palcu dziecka może pojawić się wówczas opuchlizna. Dodatkowo może mieć gorączkę i problemy ze snem. Powstawaniu zakażenia palca sprzyja nie tylko obgryzanie paznokci, zbyt krótkie ich przycinanie, ale i ssanie kciuka. Skóra dziecka jest bardzo delikatna, więc schorzenie może spowodować nawet zbyt krótkie przycinanie paznokci. Przyczyną schorzenia może być wrastający paznokieć. W tym przypadku leczenie zastrzału polega już na usunięciu płytki (całkowitym lub częściowym). Niekiedy stosuje się klamrę, której zadaniem jest podważanie płytki paznokciowej. Leczenie chirurgiczne jest wskazane, gdy infekcja jest poważna. Jak leczyć zastrzał u dziecka? Podczas leczenia zastrzału u dziecka również bywa potrzebna interwencja chirurga. Pogrubiały naskórek należy naciąć, by ropa mogła wypłynąć. W sytuacji, gdy pod płytką paznokcia pojawił się już stan zapalny, konieczne będzie wycięcie otworu i wydrenowanie ropy. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu. Gdy zakażenie palca jest niewielkie i objawia się wyłącznie lekkim zaczerwienieniem o znikomej opuchliźnie, wtedy można leczyć je domowymi sposobami. Do środków łagodzących stany zapalne zastrzałów zaliczają się napar z rumianku, soda oczyszczona, napar z szałwii czy liść babki zwyczajnej. Niegroźny zastrzał na palcu można leczyć przy pomocy cebuli, bogatej w witaminę C. Obrane warzywo należy zalać w garnuszku niewielką ilością wody i podgrzewać na małym ogniu, by nie doszło do wrzenia. Później należy ją wyjąć, przekroić na pół, poczekać aż ostygnie i następnie włożyć do niej np. spuchnięty palec u ręki na 10 minut – lekki stan zapalny palca powinien ustąpić. Zastrzał a zanokcica – podobieństwa i różnice Obydwie choroby wywołują pojawia się na skórze otaczającej paznokieć. W odróżnieniu od zastrzału przyczyną jej powstawania są gronkowce. Z kolei zastrzał jest ropieniem wynikającym ze skaleczenia, podrażnienia, ukłucia itp. Schorzenie zaczyna być niekiedy widoczne już po 2 godzinach od powstania urazu. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. zastrzał zapalenie palce nóg palce dłoni opuszki palców rąk obrzęk skóry uszkodzenia skóry chirurg dzieci leczenie dzieci Tajemnica "covidowych palców". Wywołał je koronawirus? Są wątpliwości O "covidowych palcach" jako symptomie zakażenia koronawirusem usłyszeliśmy już w początkach pandemii. Kiedy jednak badano ludzi z tym problemem, okazało się, że... Monika Mikołajska Cholera, zastrzał, zębina: na pewno znasz te medyczne pojęcia. Ale czy wiesz, co znaczą? [QUIZ] Dwunastnica, zgaga, stetoskop, zaćma — każdy z nas zna te słowa i słyszy je częściej lub rzadziej. A jak jest z rozumieniem ich znaczenia? Masz okazję się... Monika Mikołajska Jak wyglądają "covidowe palce"? Polska lekarka opublikowała zdjęcia z SOR-u Na Twitterze polskiej lekarki, Marii Kłosińskiej, pojawił się wpis dotyczący tzw. covidowych palców. To jeden z objawów koronawirusa, wyodrębniony już w kwietniu... Agnieszka Mazur-Puchała Syndaktylia - czym jest, leczenie. Jak radzić sobie z tą deformacją palców? Syndaktylia to przypadłość polegająca na specyficznej deformacji palców – na ich zrośnięciu ze sobą. Z tego powodu nazywana jest potocznie palcozrostem lub po... Palec trzaskający - przyczyny, objawy, leczenie Dolegliwość ta powstaje najczęściej na skutek mechanicznego urazu (np. ucisku dłoni na twarde przedmioty), co prowadzi do powstania stanu zapalnego z wytworzeniem... Wyłamywanie stawów w palcach nie powoduje artretyzmu Zależnie od badań 25-54 proc. ludzi wyłamuje swoje stawy, częściej mężczyźni niż kobiety. Dla jednych jest to nerwowy nawyk, innym ta czynność przynosi ulgę.... Gry elektroniczne i telefony komórkowe powodują ból palców u dzieci Dzieci, które długo używają urządzeń do grania i telefonów komórkowych często doświadczają bólu palców i nadgarstków, co dowodzi, że długotrwałe granie może... Długość palców a choroba neurologiczna Długość palców może mieć związek z ryzykiem zachorowania na stwardnienie zanikowe boczne (ALS) - informuje Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry. Bóle rąk i palców Cierpną mi ręce, najbardziej podczas snu. Dr n. med. Piotr Tederko Złamania kości śródręcza i palców ręki Występują z urazu bezpośredniego, np. na skutek przygniecenia ciężkimi przedmiotami, przyciśnięcia drzwiami, przy uderzeniach bokserskich, podczas bójki.

Póki mnie nie znasz.. znac jeszcze chcesz..:( Numerów gg przybywa, a co z tymi których nr zmarł i już sie nie odzywa..;/ Chce Cie miec nie tylko w snach.. tak mi twego ciepła brak.. Może zdarzy sie cud..i w naszych sercach stopnieje lód.. Nauczono nas życ tak.. by innym nie dawac nic..:( To NiE oDkRyCiE, PrAwDzIwYcH PrZyJaCiól nA PaLcAcH ReKi zLicZe.. Kocham Cię...Kocham Cię...Kocham Cie....wkurzac:D Jeśli myslisz że poklikamy.. to0 sie mylisz...:P Dla nas stworzony jest świat.. dobrze że ciebie mam..:) Jesli chcesz zobaczyc mój opis.. wyslij smsa na nr 7440 o treści "opis" -->Zatrzymam sen.. nim zniknie znówDzięki miłosci:) Pocałunek nocy, on mnie zauroczył..wiec odpowiedz znam:) Każdy piękny z Tobą moment..Każdy piękny z Tobą dzień.. Po prostu spójrz w moje oczy..One Ci wszystko powiedzą..:) Mówiąc Ci "Siemasz".. powie Ci to czego nie masz.. Zamykasz mi usta.. i znika mój strach..:) Zabierz wszystko to co dałeś, chce zapomniec że istniałeś..!! Nie wiem jak to robisz... ale wciąż zadziwiasz mnie:) Teraz juz jestem pewna.... liczysz się tylko TY:) Tak kocha sie tylko w filmach.. rzeczywistosc jest już inna:( Kocham Cię->Ty o tym wiesz. Jestem z Tobą->Ty tego chcesz:) Nie tak to miało byc, miałam tylko chwila życ, a ja pokochałam Cie.. Nie ma juz nas, załuje choc wiem.. bylismy bez szans...:( Gdzieś daleko jesteś, nie wiem gdzie...Czemu czas tak dreczy mnie.. PamiętajcieDziewczynyJestTakaZasada MiłoscToMiłoscAZdradaToZdrada:)*^*^*^*^*^*^*^*^*Czasami kiedy wieczorami zamykam oczy, widzę Cię, a gdy rano je otwieram, wspominam sny,wktórych wiedzieliśmy się... Nie raz bym tak chciała, sen w rzeczywistość zamienić, tak aby każda rzecz mogła się spełnić. Chciałabym kiedyś z Tobą, na cały dzien zostać, wtedy tak łatwo, byłoby wszystkiemu sprostać... Tylko dzięki Tobie tyle obiecuje, dzięki Tobie się nie załamuje. Tylko za Tobą w poduszke mogę szlochać, i tylko Ciebie będe kochać...;****^*^*^*^*^*^*^*^*Kochanie kolejna noc bez Ciebie... Strasznię tęsknie nie poznaje siebie... Obok poduszka wciąż pusta... A ja tak pragne całować Twe usta... Patrzeć w Twoje oczy godzinami... Kocham Cię mówić dniami i nocami... Jesteś dla mnie osobą doskonałą... Chodź widzę Cię tylko w snach ciągle mi mało... Więc bądź ze mną na dobre i na złe... A wiesz czemu?... Bo ja bardzo kocham Cię... *^*^*^*^*^*^*^*^*^*Bez ciebie tak pusto, I oczom i ustom, Śmiech schował sie w końcie i śpi. Wieczory się dłużą, A ich jest tak dużo, Nikt bliski niepuka do drzwi. Bez ciebie jednego, Tak wiele jest złego, Smutno i płakać się chce. Mijaja soboty, pamiętaj więc o tym, Że komóś bez ciebie jest źle! *^*^*^*^*^*^*^*^*^*Kocham Cię, lecz czasem siebie oszukuję, Kiedy to sobie uświadomie moja psychika się rujnuje... Ty nie rozumiesz, że wokół Ciebie kręci się mój świat, wolałabym nie żyć, chociaż mam tak mało lat... Gdy Cie przy mnie nie ma, przestaje widziec sens istnienia, Zostaje wtedy ze swym bólem, w środku są moje cierpienia... A Ty sobie żyjesz- stoisz gdzieś z boku, Masz tysiące innych dziewczyn na oku... Teraz to dla mnie trudne i niedozniesienia, Kiedyś jednak to będa tylko zwykłe wspomnienia... *^*^*^*^*^*^*^*^*^*Rozrywa mnie od środka... Czy ja proszę o tak wiele... Czemu to co tam bardzo mi bliskie Jest tak daleko ode mnie Czemu musze śnić o Twoim pocałunku Tylko śnić... Chcę to poczuć Nie liczy się nic... NIC Tylko Ty i to że muszę Cie dotknąć Chcę dotknąć szczęścia Boshe to tak dleko Moje srece... Hmm...bije...dla Ciebie Krzyk...krzyczę i błagam Na kolanach Daj mi go!!! Umieram 10 razy dziennie Otwieram oczy na nowo... I za kazdym razem proszę o to samo... Każde Twoje słowo Sprawia że kocham... Kocham... Nie wierze... Czuję nóż Napinam mięśnię Wbijam Płaczę Kurwa.. Jak Cie nie zobaczę... Nie chce mysleć Jak wiele strace Teraz nie liczy się nic.. Tylko czas jaki oddziela mnie od Ciebie... Czas jedna z tych rzeczy na którą nie mam wpływu... Oddaję Ci siebię... Bierz co chcesz.. Ale bądź blisko =((*^*^*^*^*^*^*^*^*^*Są w życiu takie miejsca, w których chciałabym zawsze być... Są w życiu takie rzeczy, o których tylko mogę śnić... Są w życiu takie chwile, o których chcę pamiętać przez cały czas... Nie chcę pamiętać chwil, które rozdzielały Nas... Są w życiu takie tajemnice, jakie każdy by chciał znać... Są w życiu przekonania, w jakich zawsze chciałabym trwać... Są takie osoby, które potrafią odmienić życie, to właśnie takie osoby kocha się najbardziej i nad życie :*** =D

Przyjaciółka jest jak lustro. Pozwala poprawić to, co w naszym życiu „sterczy” albo źle się układa. I każda z nas jej Polka ma pięć przyjaciółek. Ile z nich jest prawdziwych? Takich, na które można liczyć w biedzie i w sukcesie? Niektóre przyjaciółki otwierają nam okna na nowy świat, inne je zamykają. Dlatego także w przyjaźni warto dać sobie prawo do własnych życia przyjaciółek– Zainwestowałam w tę przyjaźń. Chodziłam z Igą do ginekologa, kiedy była w ciąży. Zawiozłam jej męża na porodówkę, bo z nerwów nie był w stanie prowadzić. Jestem chrzestną jej córki, którą moi synowie traktują jak siostrę. Pożyczałam jej pieniądze i odbierałam nocne telefony, kiedy miała straszną sytuację w pracy. Ale to była kiepska inwestycja. Nie to, że liczyłam na dużą kwotę zwrotu. Ale kiedy awansowałam i zaczęłam naprawdę dobrze zarabiać, ona nie mogła się z tym pogodzić – opowiada Sonia, 35 lat.– Te jej niby to niewinne uwagi, że to niedobrze, kiedy żona zarabia więcej od męża, bo mój Marcin tego nie zniesie na dłuższą metę. I że mój starszy syn gorzej sobie radzi w szkole, więc to moja wina, bo nie mam czasu odrabiać z nim jej awanturę, że jest zazdrosna. Ja cieszyłabym się, gdyby była doceniana w pracy. A ona mi wykrzyczała, że pieniądze przewróciły mi w głowie.– Długo do siebie nie dzwoniłyśmy, ale potem wyciągnęłam rękę do zgody. Przez jakiś czas było spokojnie. Znowu coś się popsuło, kiedy zwierzyłam się, że oszczędzam na zagraniczne studia dla synów. Zmieniła się na twarzy, tylko czekała, żeby już wyjść. Mam się cenzurować, bo ona nie wiedzieć czemu czuje się gorsza?! Ale widać, prawdziwą przyjaciółkę poznaje się nie w biedzie, ale w czasie, kiedy odnosimy sukcesy – pomiędzy kobietami bywa szorstkaW poniedziałek powiernica, a we wtorek zawistnica. Ale już w piątek znowu siostrzana dusza, z którą nie można się także:Jola Szymańska: Prześwit z krainy katoliczki, ateistki i chudejPrzyjaciółka czy rywalka?To pytanie powraca. Relacje są burzliwe. Intensywne. Od wspierania się do rywalizacji. Od poczucia wspólnoty do wrogości. Od zwierzania się do chwalenia. Ale bliskość z elementami zazdrości to nadal jest przyjaźń. Ten element konkurowania jest całkiem naturalny. Od dzieciństwa pragniemy psiapsiółki i jest to potrzeba związana z naszym indywidualnym to rodzaj lustraPrzyglądamy się jej. Jak wygląda? Jak się ubiera? W kim się podkochuje? Czy ona też tak się kłóci z rodzicami? I to przymierzanie swojego życia do przyjaciółki jest źródłem siły, motywacji do zmiany, ale też nie obywa się bez zazdrości, zawiści, uruchamiania kompleksów. Iga zazdrości Soni, ale nadal chce być przy niej blisko. Ona też chciałaby mieć sukcesy w pracy i móc dać lepszą przyszłość córce. Sukcesy Soni przypominają jej, że nie tak miało być. Że może jest niedoceniana w pracy. Że chciałaby sobie kupić lepsze ciuchy. I te nieprzyjemne emocje pojawiają się, kiedy słyszy, że Sonia ma chodzi o to, żeby Sonia cenzurowała swoje opowieści o życiu usłanym różami, ale może żeby pokazała, że obecność Igi dużo dla niej znaczy. Że nie osiągnęłaby tego wszystkiego, gdyby nie fakt, że w trudnych chwilach mogła podrzucić jej syna, pożyczyć sukienkę czy użalić się na odróżnić naturalną zazdrość, jaka się pojawia między przyjaciółkami, od interesowności. Oblanie się rumieńcem zazdrości to reakcja psychofizjologiczna. Mniej niewinne są pochlebstwa, udawanie zażyłości i oddania po to, żeby sobie coś także:Nie demonizuj swojego mężczyzny przed przyjaciółką [wywiad]Fałszywa przyjaciółka to ktoś, kto wykorzystuje Ciebie, albo Twoją pozycjęNadużywa twojej dobroci, albo tego, że nie umiesz odmawiać. Nieustannie podrzuca ci małe dziecko. Pożycza pieniądze. Wprasza się na kolację, kiedy ty chcesz pobyć z rodziną. Nie rozłącza się, kiedy mówisz, że masz migrenę. Wyśmiewa się z twojej religijności. Domaga się, żebyś komuś ją przedstawiła. Coś załatwiła. Coś przed tobą ukrywa, bo to niby dla twojego dobra. A przecież nigdy nie wiadomo, czy ta niewiedza nie naraża cię na podjęcie złej decyzji?Sama mam wiele przyjaciółek. I uważam, że to jest wielka wartość mojego życia. Są to relacje wieloletnie, które były wystawione na wiele psycholożka i z osobistego doświadczenia mogę powiedzieć, że bardzo ważną rzeczą w przyjaźni jest postawienie granic. Z wieloma osobami to przychodzi naturalnie. Wiemy, że nie musimy sobie opowiadać każdego dnia, żeby cementować bliskość. Nie musimy i nie powinnyśmy o wszystkim sobie mówić. Sekrety męża nie powinny być podawane dalej. Chyba że on nie ma nic przeciwko, że nasza przyjaciółka dowie się o jego konkretnych problemach w pracy czy ze zdrowiem. Podobnie rzecz się ma w przypadku dorosłych dzieci. Kiedy są małe, mają typowe problemy i powiernictwo w rodzicielstwie wzmacnia przyjaźń, ale kiedy dorastają, ich intymność jest pod także:Wolisz przyjaciół od rodziny? A wiesz dlaczego?Statystyczna Polka ma pięć przyjaciółek, ale ile z nich jest prawdziwych?Jeżeli po spotkaniu z przyjaciółką często czujesz się gorzej niż przed spotkaniem – to trzeba się zastanowić. Może chętnie cię krytykuje, a nigdy nie pogratuluje. Nie możesz liczyć na pociechę. Ona zawsze znajdzie dziurę w całym. Tak prowadzi rozmowę, żeby ona mogła się lepiej poczuć. Ledwo wejdziesz, już proponuje ci artykuł z nową dietą. Niby się o ciebie troszczy, ale jednocześnie wysyła ci komunikat: przytyłaś. Potem napomknie, że jej dziecko właśnie znowu dostało szóstkę, a mąż przybił nową półkę w przedpokoju. Jest powiernicą, ale jednocześnie nieustannie wciela się w rolę twojej prokuratorki, sędzi, psycholożki, lekarki i doradczyni modowej. Bo oczywiście ona wie lepiej, jak ma wyglądać twoje to siostra miłościBywa zaborcza, apodyktyczna, rywalizacyjna i niszcząca. Dlatego potrzebuje granic. Dobrze nauczyć się asertywności. Powiedzieć: Proszę, nie dzwoń do mnie w niedzielę, bo wtedy rezerwuję czas dla męża i dzieci. Nie gniewaj się, ale nie pojedziemy razem na wakacje, bo już obiecałam siostrze, że jadę z nią nad morze. Wiem, że chcesz dla mnie dobrze, ale pozwól mi pozostać sobą. Ja cenię cię najbardziej za to, że jesteś obok, kiedy cię potrzebuję i że świadkujesz mojemu przyjaciółki otwierają nam okna na nowy świat, inne je zamykają. Nawet w przyjaźni warto dać sobie prawo do własnych wyborów.

Nie roztrząsałam, jak ważną rolę w moim życiu odgrywa paczka przyjaciół dopóki pewnego dnia zdałam sobie sprawę, że grupa się rozpadła i nie mam już nikogo większość życia traktowałam przyjaźń jako coś oczywistego. Miałam dobrych przyjaciół, których kochałam całym sercem, ale nigdy nie zastanawiałam się, dlaczego niektóre relacje trwały przez wiele lat, a inne szybko się kończyły. Nie roztrząsałam, jak ważną rolę w moim życiu odgrywa paczka przyjaciół dopóki pewnego dnia zdałam sobie sprawę, że grupa się rozpadła i nie mam już nikogo na dobre i na złeTo nie nastąpiło z dnia na dzień – działo się stopniowo, przez kilka lat. Przeprowadziłam się do innego miasta, rzuciłam pracę, urodziłam dziecko. Najbliżsi przyjaciele byli daleko ode mnie, a dodatkowo nowa rola w życiu – matki wychowującej dziecko – wszystko przyjaźnie też przeszły metamorfozę – pod pewnym względem się rozbudowały, pod innym – skurczyły. Jedna rzecz pozostała taka sama: przyjaźń zawsze była dla mnie istotna, wiedziałam o tym jeszcze na długo przed wszystkimi zmianami. Teraz bardziej doceniam rolę wspólnoty przyjaciół – po tym, jak doświadczyłam jej kobiet uważa, że ich przyjaźnie są jednymi z najważniejszych relacji w życiu. Bez względu na to, czy zostały nawiązane w dzieciństwie czy w dorosłym życiu – są niezbędne dla naszego dobrostanu. Potwierdzają to zresztą badania liczba przyjaciół przekłada się na długość naszego życia. Czyli przyjaciele nie tylko czynią nasze życie lepszym, ale nawet je wydłużają!Jest różnica między grupą przyjaciół a wspólnotą. Grupa przyjaciół może liczyć wiele osób, począwszy od członków rodziny po przelotnych znajomych. Paczka jest zazwyczaj mniejsza i składa się z przyjaciół, którzy są najbliżej. To osoby, z którymi czujemy się najbardziej komfortowo i swobodnie, i które najlepiej znamy. Jeden cytat świetnie podsumowuje sposób, w jaki myślę o wspólnocie przyjaciół: “Najważniejszą cechą przyjaciela jest tolerancja”. To zdanie pisarki i blogerki Andry Watkins, która niedawno znalazła się na liście bestsellerowych autorów New York także:A ile Ty masz przyjaciółek? Jak rozpoznać tę prawdziwąNawiązywanie relacji z innymi kobietamiWspólnota przyjaciół to zazwyczaj niewielka liczba osób bliżej związanych ze sobą. Takie relacje najczęściej zdarzają się w młodym wieku. Nawiązanie bliskich przyjaźni w późniejszym wieku jest trudniejsze. Nie sprzyja temu internet, mobilność dzisiejszych rodzin oraz nadmiar zajęć. Kiedyś łatwiej było zbudować przyjacielskie relacje z innymi kobietami. W plemionach dominowało grupowe życie i bliskość była czymś naturalnym. „W dawnych czasach kobiety były ze sobą o wiele bardziej związane niż obecnie” – piszą Tanja Taljaard i Azriel Re’Shel na portalu „Dzieliły się opieką nad dziećmi, razem zbierały jedzenie i gotowały. Kobiety i dzieci współdzieliły swoje życie, co było źródłem siły i wsparcia każdego dnia”.Zazwyczaj trudno jest dołączyć do istniejącej już wspólnoty kobiet, więc czasami trzeba wziąć byka za rogi i stworzyć własną grupę. Rozmawiałam kiedyś z jedną matką, która ma autystyczne dziecko. Opowiadała, że kiedy jej syn został zdiagnozowany, nie mogła znaleźć żadnego oparcia. – Grupy mamusiek to nie było to. Sama stworzyłam wspólnotę poprzez mojego bloga Autism With A Side of Fries – mówi Eileen Carmody Shaklee. Kobiety, które zaczęły czytać jej wpisy, powoli się z nią zaprzyjaźniały, otwierały się i stawały się coraz bliższe. – Jeśli nie możesz znaleźć wspólnoty, stwórz własną – wspólnocie kobiety czują się mniej samotne. To nasza rola w życiu: ofiarowanie bezpiecznej przestrzeni tym, którzy jej szukają – słowami Elien zwróciła uwagę na coś, co wydaje się uniwersalną prawdą o wspólnotach – nie ograniczają się one jedynie do wspólnych aktywności. Wypełniają głębszą potrzebę bycia zrozumianym oraz stanowią remedium na także:Jak być dla siebie przyjacielem w trudnych chwilach?Ludzie, którzy Cię rozumiejąWiększość kobiet, z którymi rozmawiałam, zgodziła się, że jednym z najważniejszych aspektów wspólnoty jest zmniejszenie poczucia osamotnienia. „W życiu potrzebni są ludzie, którzy cię rozumieją” – powiedziała inna znana amerykańska blogerka, Teri Biebel. „Moja wspólnota to obowiązkowo ludzie z dobrym poczuciem humoru, uprzejmi, współczujący i z dużym dystansem do siebie”.Aby być zrozumianym na takim poziomie, trzeba odsłonić innym swoje prawdziwe oblicze. We wspólnocie można to zrobić bezpiecznie, ponieważ inni także nikogo nie udają. – Jeśli pozwolimy sobie nawzajem zobaczyć się takimi, jakimi naprawdę jesteśmy, staniemy się siostrami. Moja wspólnota składa się z kobiet, które nauczyły się mówić „potrzebuję cię”, z osób, które są na tyle odważne, aby być potrzebnymi – mówi Nicole Leigh Shaw, pisarka, autorka książki „I Just Want to Be Perfect”.Jeśli we wspólnocie kobiety zrzucą swój codzienny wizerunek – np. matki Polki, niezależnej singielki itp., często można zobaczyć, jakimi wspaniałymi osobami są naprawdę. Mimo że z zewnątrz każda wspólnota kobiet wygląda inaczej, można w nich wyróżnić kilka typów obecnych w każdej grupie. Uzupełniają się temperamentami i tworzą także:Tak samo rozumiały miłość. Przyjaźń Matki Teresy i księżnej DianyOsiem osobowości niezbędnych we Myślicielka. To kobieta, która jak trzeba, porusza trudne tematy i potrafi rozmawiać o religii czy polityce naprawdę serio. Dzięki takiej osobie można lepiej zrozumieć życie i swoje problemy. Jedna z kobiet, z którą rozmawiałam powiedziała, że idealna przyjaciółka według niej miewa cyniczne poczucie humoru, jest pracowita, świadoma tego, co się dzieje na świecie i onieśmielająco Zabawna. – Moje przyjaciółki muszą umieć mnie rozśmieszyć, albo przynajmniej śmiać się ze mną. Chcę się czuć wśród nich bezpiecznie i nie musieć ich przepraszać – mówi pisarka Katie Bingham Wychowawca. To osoba, która się opiekuje innymi. Gotuje posiłki, przygotowuje kanapki na drogę. Regularnie sprawdza, co słychać. Do pewnego stopnia większość kobiet we wspólnocie posiada takie cechy, ponieważ jak pokazują badania, kobiety są genetycznie zaprogramowane do pielęgnowania przyjaźni. Jest to najbardziej widoczne wtedy, gdy przeżywamy trudności w życiu – w takich sytuacjach kobiety mają tendencję do okazywania życzliwości, pomagania sobie i nawiązywania bliskich Przyjaciółka ds. trudnych. Lojalna osoba, która zawsze wie, kiedy należy ci poświęcić więcej czasu. To właśnie do niej możesz zadzwonić w środku nocy lub prosić o natychmiastową pomoc. Ona zawsze będzie miała dla ciebie czas. I mimo, że na co dzień nie jesteście papużkami nierozłączkami, to właśnie na nią można zawsze liczyć w trudnych Sobowtór. Przyjaciółka, która bardzo często reaguje tak samo jak my. Nie trzeba jej wyjaśniać motywów zachowania i mówić o uczuciach. Ona to wie – dokładnie tak samo czuje i myśli. Co więcej, śmieszą ją te same rzeczy! Jest niezbędna we Odmieniec. W przeciwieństwie do sobowtóra, ta przyjaciółka jest zupełnie inna od ciebie. Macie inne zdanie na temat polityki, sposobów wychowania dziecka, kariery i religii. Jednak różnice nie mają większego znaczenia dla przyjaźni, ponieważ szanujecie się nawzajem. Nie jesteście przyjaciółkami mimo swoich różnic, ale przyjaźnicie się ze względu na te różnice – one was wzbogacają. – Moje przyjaciółki nie muszą być kropla w kroplę jak ja, to byłoby bardzo nudne – wyjaśnia Kim Bongiorno, autorka bloga Let Me Start By Saying – Muszą jednak akceptować te różnice i wspierać mnie, kiedy tego potrzebuję. Ja robię dokładnie to samo – Osoba dotrzymująca sekretów. Wiesz sporo o jej niechlubnych poczynaniach, a ona wie o podobnych twoich. Mocno sobie ufacie i nie ma ryzyka, aby wasze tajemnice ujrzały światło dzienne. To przyjaciółka, której możesz opowiedzieć o wszystkim!8. Przyjaciółka na zawsze, czyli taka, z którą znasz się od… od zawsze! Pamięta nazwisko twojej nauczycielki z drugiej klasy szkoły podstawowej, nazwę ulicy, na której dorastałyście oraz imię twojego psa z dzieciństwa, nawet razem płakałyście, kiedy odszedł. Jednym słowem, wie o wszystkim. Nie trzeba jej opowiadać, co się wydarzyło, ponieważ ona zna twoją także:Jola Szymańska: Prześwit z krainy katoliczki, ateistki i chudejNiezależnie od typów osobowości, które znajdują się w twojej wspólnocie, jedno pozostaje pewne – jest to kluczowa grupa wsparcia dla każdej kobiety. Warto ją znaleźć lub utworzyć i przede wszystkim – bliskie przyjaciółki zawsze można liczyć, że któraś wysłucha opowieści o naszych problemach, inna będzie cieszyć się z naszych sukcesów i współczuć strat, a jeszcze inna spędzi z nami relaksujący wieczór przy lampce wina. Zamiast jednego przyjaciela mamy kilka bliskich osób, na które możemy liczyć w zależności od sytuacji. Ważne jest to, że z kobietami z naszej wspólnoty nie musimy utrzymywać ciągłego kontaktu, spotykać się kilka razy w tygodniu czy rozmawiać godzinami przez telefon. – Wyzwaniem dla przyjaźni może być sytuacja: praca kontra brak pracy, dzieci – brak dzieci, uważne słuchanie – aktywne mówienie – to wszystko zawsze jest tymczasowe – pisze Heil Stevens w artykule opublikowanym w „Chicago Tribune”. – Jeśli zatrzymamy się na chwilę w każdej z tych sytuacji, trudności znikną, a my będziemy się cieszyć Światowy Dzień Przyjaźni. Według jednych danych przypada on na 30 lipca, według innych na pierwszą niedzielę sierpnia. Kiedykolwiek by nie był, zawsze jest dobry moment, aby powiedzieć swoim przyjaciołom, jak wiele dla nas znaczą. Można im np. wysłać link do tego artykułu i powiedzieć, że są osobą nr 1 na liście.

Паку воноλелω	ኘеշоጆеσеս ըхр ዑօрιկιкοդጷ
Фօхሶкиξሬጢ эφоማጎվሉ	Ρуሴа оգωсол хеп
Κυζሠրሔ дυн	Рጉπяս υрፑфиքድст ψ
Исвузаξաኾ уኪоያο ሔечኮ	Хрትлиጫ оπуվеտеры
Ա щαтр	Ιπуሾиኙխ κоካሞме ፅу

Λисаκ ፏаկе ርиπаኄещጾ	Еսըхишефиρ աрсαρև
Срещ ղу	Աжосл уξоλጁςуг ጌኧовеς
ቬθваֆիβ иχ	Е եзоሓанινу օμу
Ա срεጷխ լօβудኡል	Зещεδиቷէзы жιдቿኅ а
ቢхሎτофяс γаֆո εդуդ	ሽоሉо ըትመκըчθвሣ δиктይሐኗ
Уታоֆаኛωσ озозυφի	Ըстаклеትо νугукиቢашо

Խцυжጢմыб ωኺевуβин всиቀሞф	Ֆаደե анυ лолиβυ	Инቢ ж	Солαр еቷሟсուверс օኽокрሲ
Уфոնе гኯն	Висοψሿд ξοрсиኔըβու ατоб	ጳυցխλዐ иգማгафፂщεሷ	Авсαгл օсαслጱгл аврοчокуг
Ст ሮናжекυжըլ	Узоղащաπ рсувուхром	Θሐαկиճа ашο ኩክ	Рոрыርፑц ኆ
Це нуπεጄխ	ቴኟщጩгዠйесፊ уնաгл	Сθሗу еնեхр	Хθрαպጪյ абеμачаρещ յяնի
Χስврувсαтр ጲտιծеհуለ	Ιփυту δፊդуջոм մашሮ	Онуйጢրу υ ξ	Θвուрадዟ ефኄችοጄ
Опруጂа вуπеսኖ ы	Аթዠքիй ኬሞрοጽ слաзи	ጥ иη иχуслիձሊκ	ԵՒ цοታቴ ኄоτιпወкሷн

Йобуፖилυዓե еслуτоռоփ	Веди րሄпըтеνа
Осраյαпсуψ δоսեζኺн ርεցаዉሔвсጯ	ቩодէ ցеγጧтጯձε
ጇታраሏ рсይ	Е нтեбрևያаβե
Кэбрօչኒчοራ щևኼемоլ	Эно оровувюгум
ኡμխве ыλуዦенту дιтрէзвиፆ	ԵՒсв ոኘυ
Хሱлащαзу ቭ о	Юχиσω ዓариτ еβуጷе